Aurora

Luisa, een 40-jarige architecte, heeft een druk leven. In haar vrije tijd organiseert ze een kunstproject voor kleuters. Als ze thuiskomt, wacht haar een leeg huis. Haar vriend moet voor zijn werk veel naar het buitenland. Nu en dan voeren ze korte en oppervlakkige gesprekken met elkaar via Skype.

Op een dag ziet Luisa op school een jong meisje dat erg misselijk is en de toiletten invlucht. Luisa begrijpt dat het meisje, Julia, zwanger is en ze regelt een afspraak met een bevriende arts. Julia blijkt al vijf maanden zwanger te zijn. Omdat het meisje hulpeloos en doodsbang is voor haar moeder, ontfermt Luisa zich over haar. Ze laat Julia bij haar inwonen, zonder dat de moeder van het meisje iets vermoedt. Ze overtuigt Julia om haar toekomstige baby te laten adopteren en regelt een afspraak met mogelijke adoptieouders. Tussen de twee vrouwen groeit een hechte band. 

‘Aurora’ beschrijft een kortstondige ontmoeting tussen twee vrouwen die zoekende zijn. Het verhaal wordt op een gevoelige manier verteld; de camera zit dicht op hun huid. De motieven van deze vrouwen worden niet uitgelegd. De kijker heeft de vrijheid om er zelf naar te zoeken en het gedrag te interpreteren. 
‘Aurora’ is een intieme, subtiele film, cinematografisch meer dan geslaagd en met sterke acteerprestaties.