Little Palestine (Diary of a Siege)

Kamp Yarmouk of ‘Little Palestine’ een buitenwijk van Damascus, herbergde tussen 1957 en 2018 ’s werelds grootste aantal Palestijnse vluchtelingen. Met het uitbreken van de Syrische burgeroorlog komen de bewoners van het kamp midden in het oog van de storm te staan. Het regime van Assad beschuldigt hen ervan verzetsstrijders te helpen en straft hen hiervoor genadeloos. Ruim drie jaar lang wordt kamp Yarmouk afgesloten van de buitenwereld en komen de bewoners langzaamaan zonder voedsel, medicijnen en zelfs water te zitten.

Abdallah Al-Khatib groeide op in Yarmouk en was er tot voor het uitbreken van de oorlog actief als VN-medewerker. Al-Khatib, die door de oorlog zijn studies sociologie aan de universiteit niet verder kon zetten, krijgt van een vriend een camera in handen geduwd en begint het dagelijkse leven onder belegering in Yarmouk te documenteren. De bewoners, geconfronteerd met zowel honger als geweld, tonen zich voor de camera van hun meest veerkrachtige kant.

Ondanks de aangrijpende gebeurtenissen overheerst in ‘Little Palestine: Diary of a Siege’ de onderliggende sfeer van optimisme. We zien zowel kinderen als volwassenen het leven zo goed en zo kwaad als het kan voortzetten. Al-Khatib, filmmaker door omstandigheden, verzamelt hun verhalen met een tederheid die getuigt van veel respect en diepe liefde. De voice-over is gebaseerd op een poëtische reflectie die hij schreef tijdens zijn jaren in Yarmouk, genaamd "De veertig regels van belegering". Zo weeft Al-Khatib de verhalen samen. Het zijn vooral deze reflecties die de film verheffen tot veel meer dan een oorlogsreportage. ‘Little Palestine: Diary of a Siege’ weigert een simpel journalistiek verslag te zijn en stelt rechtstreeks de vraag aan de kijker: "wat is onze verantwoordelijkheid?"