Life Suits Me Well

"Het is oké om boos te zijn op de wereld, maar niet op de mensen die van jou houden." Fouad, de pater familias van een warme familie in Noord-Marokko, is een technicus wiens leven wordt verstoord door de ziekte van Alzheimer. Terwijl Fouad stervende is, herontdekt zijn familie zichzelf door geduld, liefde, verdriet en herinneringen te delen. 

In hun kleine stad, die geïsoleerd en achtergesteld is ten opzichte van de moderne wereld, brengt Fouad op humoristische wijze leven in de brouwerij. Maar ook het vredige stadje ontkomt niet aan de moderne tijd. Zijn vrouw en kinderen leven op hun eigen ritme en koesteren de droom om naar Frankrijk te verhuizen, net zoals de oudste zoon die al in Parijs woont. Zo lijkt iedereen ook het verlangen te koesteren om nieuwe talen te leren. Er wordt Frans en Arabisch gesproken maar ook Spaans, Engels en Duits onderwezen. 

De titel van de film vat een eigen benadering van groei en de moeilijkheden van het leven samen. 'Life Suits Me Well": het vinden van menselijkheid ondanks de onmenselijkheid van wat een geestesziekte teweeg kan brengen. Centraal in het verhaal staat niet Fouad, maar zijn zoon Ismaïl die voor het eerst bier leert drinken. Plots wordt hij volwassen. Het is het aan hem om meer verantwoordelijkheid te nemen en mee voor het gezin te zorgen.

Het eindresultaat is een ontroerend drama over familiebanden en wat het betekent om sterk te blijven in erbarmelijke omstandigheden. Naarmate de tijd verstrijkt, leren mensen de veters van verdriet te strikken en inzien dat het verlangen om te leven onverzadigbaar is.