De rondreizende marionettenspeler Sipa Labakhua neemt publiek uit Abkhazia, een gebied met een omstreden status aan de Zwarte Zee in de westelijke Kaukasus, mee in een autobiografisch verhaal dat jong en oud aanspreekt. Het publiek ervaart de performance als een soort medicijn om te verwerken wat de tijd met hun land heeft gedaan. De documentaire zit vol filosofie, waarbij de collectieve ervaring een draagvlak biedt. Een prachtig bewijs dat de mens met en voor verhalen leeft.
De vader van Sipa, een diplomaat, heeft van het verleden een fatale slag in zijn gezicht gekregen. We zien een tafereel uit de performance waar hij er niet in slaagt om mee te lopen met de tijd. Nog poëtischer wordt het wanneer de jonge generatie aan het woord komt en vol hoop, verbeelding en verwondering levenslijnen wil planten in de vruchtbare grond van het gebied.
Het credo van deze film is er eentje om op te schrijven:
My country is my art, my home is my talent
Without borders