New Order

Mexico-stad: in een exclusieve wijk schuiven luxewagens met passagiers aan voor een grote villa. De economische en politieke elite van het land is er samen voor het huwelijk van Marian en Alan. Hét gespreksonderwerp zijn de verkeersopstoppingen door de grote betogingen, die de aankomst van gasten vertragen. Een vroegere bediende, Rolando, smeekt aan de ingangspoort om geld voor een levensreddende operatie van zijn vrouw. Marian is de enige die iets wil geven. Ondertussen staan de ordetroepen machteloos te kijken en de manifestanten slaan aan het plunderen. Nieuwe gasten komen aan met auto’s en kleren, besmeurd met groene verf. Als het lawaai van de menigte dichterbij komt, breekt er paniek uit. Marian baant zich een weg tussen de betogers om het geld naar Rolando te brengen.

In ‘New Order’ laat Michel Franco op een brutale manier een klassenstrijd uitbarsten. De lagere sociale klasse komt in opstand tegen de corrupte dominante klasse. Mexico kleurt groen en rood, de buitenste kleuren van de Mexicaanse vlag. Groen is de kleur van de opstandelingen, rood de kleur van bloed. Het dienstpersoneel keert zich op wrede wijze tegen de machtshebbers, voor al die jaren van onrecht en vernedering. 

Maar ‘de nieuwe orde’ die de regisseur toont is geen ideale samenleving. Bijna iedereen verliest en er ontstaat een nieuwe, geprivilegieerde klasse van mensen met topfuncties in het leger. Net als in zijn vorige films provoceert Michel Franco graag en in ‘New Order’ is hij cynischer dan ooit.