Een jongeman wordt verbannen naar La Maca, een gevangenis diep in het Ivoriaanse woud. Volgens de traditie moet hij als nieuweling bij de eerste maansverduistering een nacht lang de andere gevangenen weten te boeien met een verhaal. Wanneer ze niet tot zonsopgang aan zijn lippen hangen, moet hij het bekopen met de dood. Nerveus begint hij aan het verhaal van de legendarische rebel Zama King.
Verhalen vertellen om te (over)leven. De Ivoriaanse filmmaker Philippe Lacôte met een achtergrond in radio- en hoorspelen, weet waarover hij praat. Hij bewees zijn vertelkunst ook in zijn debuutfilm ‘Run’, die in 2014 tijdens het Festival van Cannes in première ging. Met zijn tweede langspeelfilm wou Lacôte meer dan ooit filmen vanuit een West-Afrikaans perspectief. Hij combineert eeuwenoude, Afrikaanse lichamelijke verteltradities met meer klassieke westerse theaterspel. Hij mengt westers realisme met Afrikaans magisch denken. En deze bijzondere mix werkt wonderwel. De twee verhaallijnen raken steeds meer met elkaar verweven in een fascinerend samenspel tussen verteller en luisteraar met een spannende combinatie van dans, gevecht, zang, poëzie en proza.
