Dust and Ashes

Hae-su is een frêle, gedreven meisje dat twee jobs nodig heeft om te overleven. Ze werkt in een ongezond fabriekje vol fijn stof en na het wassen van haar kleren en het nemen van een douche, gaat ze de metro in, naar een restaurant waar ze in de keuken werkt. 

En dan blijkt iets ergs gebeurd te zijn, want ze snelt naar een achterbuurt met tegen de vlakte gesmeten huizen. In een bijna tot ruïne vervallen huis zien we een dode vrouw liggen. Haar moeder heeft zelfmoord gepleegd. Was het omdat ze een uitzettingsbevel gekregen had? Wanhopig probeert Hae-su nog de levensverzekering uitbetaald te krijgen, maar daarvoor heeft ze de hulp nodig van allerlei louche figuren. Tegelijkertijd moet ze de officiële instanties verwittigen en zorgen voor een uitvaartdienst. Dit alles moet gebeuren in een tijdspanne van twee dagen. Hae-su doet dit zwijgend en schijnbaar emotieloos, maar je leest de pijn van haar gezicht. Verteld in een uiterst sobere, documentaire stijl waarbij het hoofdpersonage nauwelijks spreekt, toont 'Dust and Ashes' ons de keerzijde van het Zuid-Koreaanse economische wonder. Een uitstekende sociale film die door merg en been dringt.