The Dog Who Wouldn't Be Quiet

Wanneer de illustrator Sebastián, bekend als Sebas, van huis is, gaat bij de buren het gejank van zijn hond door merg en been. Na een ongemakkelijk gesprek belooft hij een oplossing te zoeken voor de overlast. Woorden heeft Sebastián daar niet voor nodig. Met een glas water, een onhandige omhelzing en een zachte blik verontschuldigt hij zich voor de last die hij anderen toebrengt. 

Sebastián vecht innerlijk tegen de tijdsgeest. De innemende zwart-witbeelden brengen de vaste grenzen en scherpe contouren van gebeurtenissen in beeld. Tussen leed en vreugde, tussen rampen en geluk schijnt de afstand groot. Al wat Sebastián beleeft, situeert zich tussen drama en licht absurdisme. 

Sebastián, vertolkt door Daniel, de broer van Ana Katz wordt met een unieke tederheid geobserveerd. Sebas is luisteraar en toeschouwer van zijn eigen leven. De film is ook brandend actueel: iedereen heeft de huidige pandemie op een rare manier ervaren: dagen die verdwijnen als minuten, weken die aanvoelen als jaren. 

‘The Dog Who Wouldn’t Be Quiet’ is één van de eerste films sinds het begin van de pandemie die een weerspiegeling is van het effect van het virus. Animatietekeningen brengen de wereld van Sebastián in enkele pennenstreken tot voorbij de realiteit. Deze film herinnert ons eraan dat we altijd minder nodig hebben dan we denken.