Otar’s Death

Keti, de jonge moeder van tienerzoon Nika, is nog steeds een feestbeest. Na een nacht flink doorzakken in Tbilisi, de hoofdstad van Georgië, staat ze op met een kater. Ze heeft haar zoon beloofd te gaan zwemmen in een naburig meer. Als Keti maar niet naar huis wil, pakt Nika zelf de auto en rijdt alleen terug naar huis. Maar Nika heeft geen rijbewijs. Onderweg gebeurt het onvermijdelijke: hij botst in het donker tegen de oude man Otar. Precies voor zijn huis. Otars kleinzoon Oto rukt Nika uit de auto en slaat hem. Nadien weet zijn moeder Tamara de situatie te kalmeren.

Een politieagent en een dokter arriveren: Otar is dood. In plaats van aangifte te doen, eist Tamara binnen 24 uur een grote som geld. De agent speelt mee onder één hoedje want hij heeft een hechte relatie met deze familie. Terug in Tbilisi probeert Keti een lening bij de bank te krijgen, bedelt ze bij haar ouders en verkoopt ze haar oude auto. Maar het nodige bedrag haalt ze niet bij elkaar.

Het mooie van ‘Otar's Death’ is dat Bliadze, die de film samen met Elmar Imanov schreef, nooit echt een oordeel velt over de personages. In plaats daarvan laat hij ze ademen en leven zonder te oordelen wie gelijk of ongelijk heeft. De film schildert niemand af als absolute schurken, maar als gebrekkige mensen die mogelijk zelf het slachtoffer zijn van het systeem dat hen corrumpeert.