My kid

Aharon wijdt zijn hele leven aan de opvoeding van zijn autistische zoon Uri, hij gaf er zelfs zijn job voor op. Na zijn echtscheiding wordt de speciale band tussen vader en zoon nog inniger. Aharon kan op een perfecte manier de angstaanvallen van Uri neutraliseren en wil hem koste wat het kost beschermen tegen de buitenwereld. Hij zorgt er onder andere voor dat Uri op het juiste moment zijn Chaplin film ‘The Kid’ kan bekijken en zijn geliefde stervormige pasta kan eten. Maar Uri wordt volwassen; de maatschappelijk werkers en zijn ex-vrouw willen dat hij een tijdje in een speciale instelling gaat wonen waar hij sociale vaardigheden kan leren en zelfstandigheid kweken. Tegen de zin van Aharon werd die opvang al geregeld. Op weg naar het tehuis krijgt Uri een grote angstaanval, waarop Aharon besluit met zijn zoon te vluchten: het begin van een lange tocht door Israël.

Regisseur Nic Bergman vroeg aan Dana Idisis om het scenario van de film te schrijven. Zij maakte vroeger al een documentaire over haar autistische broer. Haar vader zorgt voor hem. Hoe haar vader zou reageren indien hij dit niet meer zou mogen doen, was haar startpunt voor de film.

‘Here We Are’ is een ongewone roadmovie over vaderliefde, die het thema autisme tactvol en met een vleugje humor behandelt. Noam Imber (Uri) en Shai Ivai (de koppige vader) vertolken hun rollen op magistrale wijze. 

De film kaart ook het thema ouder worden aan en het loslaten van familiebanden. Is de vlucht van Aharon ook geen vlucht voor zichzelf?